من آن سرباز توحیدی نوید صبح امیدی

سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

بحر طویل، شعر و آهنگ از محمّد جواد جعفری همت  من آن سرباز توحیدی                       ن

من آن سرباز توحیدی نوید صبح امیدی

نویسنده ی این مطلب: سایت کربلایی حسن توزی
تاریخ ارسال مطلب: دوشنبه 12 مهر 1395
مطلب در موضوعاتکاروان غم 1 ، اشعار واحد / محرم ،

بحر طویل، شعر و آهنگ از محمّد جواد جعفری همت 

من آن سرباز توحیدی                       نوید صبح امیدی

سواری از دیار دل                             شرر در خرمن باطل

من آن منشور آزادی                         و خار چشم بیدادی

من از تیغم من از نورم                      من از موسی و از طورم

من و هفتاد و دو شبنم                       همه با عشق و خون همدم

من و هفتاد و دو یاور                         من و یک مهربان خواهر

من آن تفسیر قرآنم                          «من استاد شهیدانم»

من از نسل رسول الله                         من از خورشیدیان از ماه

من آن شاه جهان گستر                     غریبی بی­کس و لشکر

من و یک غنچه پرپر                         من و شش ماهه­ای اصغر

من و سروی درون خون                     جوانی قاسم گلگون

من آن دریای عرفانم                         کلید رمز قرآنم

گلی از گلشن حیدر                          زلال چشمه کوثر

«شهنشاهی» سلیمانی                       و معنای مسلمانی

حسین آن شور عاشورا                       شکوه روز تاسوعا

حسین آن بیرق ایمان                       امامت را ل بستان

حسین سر خیل پیروزی                    نوید صبح بهروزی

حسین شعر ظفر دارد                        رهی بس پر خطر دارد

حسین ای همره زینب                       انیس ناله­های شب

حسین ایثار را مظهر                         حسین در عاشقی برتر

حسین تکبیر می­گوید                        «صلا بر تیر می­گوید»

محرّم بوی خون دارد                         حدیثی لاله گون دارد

محرّم رمز بیداری                             محرّم ماه غمباری

محرّم نینوا زاد است                          محرّم عشق بنیاد است

محرّم ساقی جان است                       شکوه عهد و پیمان است

محرّم لیلة القدر است                         نماد خیبر و بدر است

محرّم شور شیدائی                           مه سرخ شکوفائی

الا ای کربلا ای سرزمین خون               الا ای حجله­گاه قاسم گلگون

الا ای سرزمین آرزومندان                   الا میعادگاه آبرومندان

تو خاکت خاک پای عشق گردیده           دلت مأوا و جای عشق گردیده

تو گلهای پیامبر را گلستانی                 برای یوسف زهرا تو کنعانی

هوای کربلا آغشته با یاس است             درون علقمه تصویر عباس است

درون کربلا بس لاله روئیده                 کسی جز تو گل اصغر نبوئیده

گلستانی ز عون و قاسم و جعفر             تو سروی داری از جنس علی­اکبر

تو شاهد بوده­ای گلهای حیدر را             تو آری دیده­ای آن روز محشر را

 تو دیدی ز آسمان افسوس می­بارد          یکی آوای هل من ناصری دارد

ارسال دیدگاه

کد امنیتی رفرش